جاده بر اساس کتابی از کورمیک مک کارتی دنیای ترسناکی را به تصویر
می کشد که شاید آینده همه ما باشد ... زمانی که دیگر غذا و بنزین
تنها فاکتورهای زنده ماندن است و تنها نگرانی فرار از دست انسانهایی
است که تنها راه بقا را در آدمخواری می بینند . یک ورسیون هولناک از
فیلم های زامبی که زامبی ها در آن انسانها هستند. روابط پدر و پسر
از سرآغاز تا پایان فیلم چنان بیننده را تحت تاثیر قرار می دهد که حضور
هنرپیشگانی چون چارلیز ترون٬ گای پیرس یا رابرت دووال تنها دقایقی
کوتاه وقت فیلم را اشغال می کند... بازی جذاب ویگو مورتنسن و کودک
در فضا های لایتناهی ٬ عاری از موجودات زنده و خاکستری فیلم در
هراسی ممتد مخاطب را به دنبال خود می کشاند ...
توصیفات فیلم برگرفته از نوشته های کتاب است و به گونه ای دردناک
روایت گر آینده ای پر یاس و عاری از هر گونه امید است . با این حال
چهره پردازی و طراحی لباس و صحنه استادانه به جذابیت آن بسیار
افزوده است .
در این هفته های اخیر شاهد دو تا فانتزی عالی بودم ...
اولی که where the wild thing areا جناب آقای اسپایک جونز بود که واقعا کار
شاهکاری بود و با ویدئو ها و فیلم هایی که قبلا ازش دیده بودم انتظار یه همچین
شاهکاری هم می رفت ... موقع دیدنش دچار نوعی سردرگمی می شی که آیا
با واقعیت سر و کار داری یا رویا ... که در واقع انقدر بهش نزدیک شده که خودتو
کاملا به فانتزی می سپاری...
و دومیش هم ink بود که به آدمای اهل خواب و خواب دیدن پیشنهاد می کنم
که حتما ببینن ... کارگردانش رو نمی شناختم ولی معلومه که دستی در ویدئو
کلیپ و ویدئو آرت داره ... و کاراکتر خود اینک هم بسی جذاب بود ...
در ضمن هر دو فیلم موزیک متن بسیار خوبی داشتن که بسی ملذوذ شدم